Manufaktura to niezmierzona różnorodność propozycji spędzenia wolnego czasu, również za sprawą trzech, zlokalizowanych tu muzeów. Ich oferta skierowana jest do wszystkich, zainteresowanych historią Łodzi i imperium Króla Bawełny, Izraela Poznańskiego, ale też sztukami wizualnymi i awangardową legendą miasta.
Chcąc odkryć karty historii Manufaktury warto odwiedzić Muzeum Fabryki. Zgromadzone w nim eksponaty, w tym działające mechaniczne krosna pomagają zwiedzającym wyobrazić sobie życie w XIX wieku. Wystawa stała w Muzeum przypomina wydarzenia z życia i pracę Izraela Kalmanowicza Poznańskiego, dokumentuje też późniejsze losy fabryki. W Muzeum Fabryki poznać można dzieje przemysłowej fortuny Poznańskich, rozwój samych zakładów, technikę produkcji tkanin bawełnianych, długą drogę bawełny z plantacji, poprzez fabrykę, do sklepu z tkaninami i codzienną pracę dawnych robotników. Świadectwem czasów minionych są tu zdjęcia, dokumenty, filmy, plany architektoniczne, próbki surowców i produktów fabryki.
Z tarasu widokowego Muzeum rozpościera się panorama Manufaktury, warto więc właśnie tutaj rozpocząć zwiedzanie kompleksu.
Z kolei Muzeum Miasta Łodzi ma swoją siedzibę w jednym z najbardziej okazałych budynków miasta, w dawnym Pałacu Izraela Poznańskiego. Ta monumentalna rezydencja jest wizytówką Łodzi i świadectwem jej XIX-wiecznej potęgi. Wystrój sal Pałacu „łódzkiego magnata bawełny” ma charakter neostylowy, charakterystyczny dla sztuki przełomu XIX i XX wieku, przy jednoczesnym zastosowaniu elementów dekoracji secesyjnej. Chcąc nacieszyć się klimatem przepychu i bogactwa, należy zajrzeć we wszystkie pałacowe zakamarki. Podczas wycieczki można natknąć się na ślady wielkich łodzian, podziwiać unikatowe dzieła sztuki i finezyjne przedmioty użytkowe. W tym miejscu zaczyna się długa opowieść o historii i kulturze miasta oraz o jego wybitnych mieszkańcach, związanych z muzyką, literaturą, teatrem i plastyką.
Trzecie z muzeów to najmłodszy oddział Muzeum Sztuki w Łodzi to najstarsze muzeum zajmujące się prezentacją sztuki nowoczesnej w Polsce. Otwarte w 1930 r., posiada kolekcję światowej sztuki XX i XXI wieku. Jej trzon stanowi Międzynarodowa Kolekcja Sztuki Nowoczesnej grupy "a.r." po raz pierwszy udostępniona publiczności w 1931 roku. W placówce znajdują się też zbiory sztuki dawnej do 1918 roku, przede wszystkim polskiej sztuki dziewiętnastowiecznej oraz rzemiosła artystycznego związanego z wystrojem łódzkich siedzib fabrykanckich. Instytucja ma trzy oddziały: MS1 (gmach główny), MS2 (oddział) oraz Muzeum Pałac Herbsta (dom historyczny).
Ms² zostało udostępnione publiczności jako oddział Muzeum Sztuki w Łodzi w 2008 roku i mieści się w poprzemysłowym budynku tkalni dziewiętnastowiecznej na terenie dawnego zakładu produkcyjnego należącego do Izraela Poznańskiego, dziś kompleksu Manufaktura. Prezentuje wystawy kolekcji sztuki XX i XXI wieku, a także wystawy czasowe.
W 2024 roku powstał dedykowany dla tego miejsca nowy otwarty format wystawienniczy zatytułowany SKONTRUM, który poprzez serię ekspozycji czasowych pozwala na przegląd zbiorów instytucji w całej ich różnorodności. W budynku zaprezentowana jest też długoterminowa ekspozycja pracy Alea iacta est Stanisława Dróżdża – pomieszczenia w którym widz zaproszony jest do gry opartej o rzut kośćmi. Instalacja była prezentowana po raz pierwszy na 50. Biennale Sztuki w Wenecji w 2003 roku.